بانک جهانی اعلام کرد: بخش کشاورزی ۲ تا ۴ برابر در افزایش درآمد فقرا نسبت به بخش های دیگر موثر است و ۶۵ درصد فعالیت های فقرا در بخش کشاورزی منجر به دوام زندگی آنها شده است.
.
شاید کاندیداهای ریاست جمهوری به دنبال راهکاری باشند که چگونه وضع معیشت زندگی مردم فقیر و یا دهک های پایین را خیلی سریع سرو سامان بدهند و برنامه های خود را در این بعد طی روزهای باقیمانده تبلیغات تا ۲۸ خرداد ارائه کنند بانک جهانی پژوهش و تحقیقاتی در این زمینه داشته است.
بانک جهانی اعلام کرد بخش کشاورزی می تواند در کاهش فقر و گرسنگی و افزایش درآمد کشاورزان و روستاییان موثر باشد و بهبود امنیت غذایی، ۸۰ درصد از مردم فقیر جهان که در مناطق روستایی و زمین های کوچک کشاورزی کار می کنند، کمک کند.
توسعه بخش کشاورزی یکی از مهمترین ابزار برای پایان دادن به فقر و گرسنگی فلاکت بار در جهان است و این بخش می‌تواند رفاه را برای جهانیان به ارمغان می آورد و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ تعداد ۹.۷ میلیارد نفر از این بخش ارتزاق کنند.
این گزارش می نویسد بخش کشاورزی ۲ تا ۴ برابر در افزایش درآمد فقرا نسبت به سایر بخش ها موثر است تحلیلگران در سال ۲۰۱۶ به این نتیجه رسیدند که ۶۵ درصد فعالیت های فقرا در بخش کشاورزی منجر به دوام زندگی آنها شده است. از سوی دیگر بخش کشاورزی در رشد اقتصادی کشورها هم بسیار تاثیرگذار است در سال ۲۰۱۸ برآورد شده که ۴ درصد در تولید ناخالص داخلی برخی کشورهای در حال توسعه تاثیر داشته که می تواند تا ۲۵ درصد تولید ناخالص داخلی هم باشد.
اما امروزه رشد بخش کشاورزی و به موازات آن کاهش فقر و امنیت غذایی با خطرات جدی همراه است، تغییرات آب و هوایی که امروزه سیطره خود را بر جهان از گسترده می تواند تولید محصولات کشاورزی را کاهش دهد به ویژه تاثیر آن در در مناطقی که با ناامنی غذایی زیادی روبرو هستند بیشتر است.
بخش کشاورزی، جنگلداری و تغییر کاربری زمین باعث انتشار ۲۵ درصد گازهای گلخانه‌ای است و بخش مهمی از راهکار مبارزه با تغییرات آب و هوایی را باید در تغییر روش ها و رویکردهای بخش کشاورزی جستجو کرد و سیستم غذا سلامت مردم و سیاره ای که در آن زندگی میکنیم را تهدید می کند.
بخش کشاورزی ۷۰ درصد آب کره زمین را مصرف می کند و باعث آلودگی ناپایداری در محیط زیست می شود، امروزه یک سوم غذای جهان که در بخش کشاورزی تولید می شود یا از دست می رود و یا پس از تولید نابود می شود، این در حالی است که از بین رفتن غذا تهدید جدی برای بهبود امنیت غذایی و امنیت تغذیه در جهان است.
غذایی که از بین می رود خود انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی را افزایش می دهد.
بر اساس آمارها نوع تغذیه افراد بیشترین تاثیر را در مرگ و میر مردمان فقیر دارد. میلیونها مردم در جهان یا به اندازه کافی غذا نمی خورند یا نوع غذایی که میخورند ارزش غذایی مناسبی ندارد که نتیجه آن دو برابر شدن مرگ و میرها و بحران سلامت در جهان است.
گزارش ۲۰۲۰ بانک جهانی نشان می‌دهد که تقریبا ۶۹۰ میلیون نفر معادل ۸.۹ درصد جمعیت جهان اکنون در فقر و گرسنگی به سر می برند که طی ۵ سال آینده ۶۰ میلیون نفر هم به این جمعیت اضافه می‌شود.
ناامنی غذایی می تواند کیفیت تغذیه را بسیار بدتر کند و اشکال مختلفی از سوء تغذیه ایجاد کند که در افرادی که تغذیه نامناسبی دارند و یا در بین افراد چاق و یا دارای اضافه وزن این خطرات بیشتر است در حال حاضر هزینه سلامتی برای سه میلیارد نفر جمعیت جهان به اندازه ای زیاد است که از توان پرداخت آن ها خارج شده است.
