دکتر سید مرتضی افقه
امروز تنش با دنیا به اوج خود رسیده و این اصلا به نفع ما نیست. البته ما از ابتدای انقلاب این تنش را داشتیم اما از زمان دولت آقای احمدینژاد وضعیت بدتر شد این در صورتی است که ما به شدت به درآمد نفتی خود وابسته هستیم و اگر اقتصاد ما بخواهد همینقدر وابسته به درآمد نفتی بماند حتما باید روابط تجاری خود را با دنیا گسترش دهیم.
امروز این وابستگی به خارج نه تنها کم نشده بلکه بیشتر هم شده است و طبیعی است که اولین عامل تاثیرگذار بر اقتصاد و معیشت مردم داشتن رابطه معمول و مرسوم و مطلوب با جهان خارج است. هیچ کشوری نمیتواند بدون اینکه با جهان خارج روابط تجاری و اقتصادی داشته باشد به رفاه برسد چون هیچ کشوری نمیتواند نیازهای خود را به تنهایی تامین کند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در دوران ریاستجمهوری خاتمی تنش ما با دنیا کمتر بود، گفت: بیشترین سرمایهگذاری خارجی در آن دوران انجام شد. عسلویه هم حاصل روابط خوب آن دوره با کشورهای دیگر بود. اما از زمانی که قطعنامهها و تحریمها تشدید شد، رشد اقتصادی هم منفی شد و نرخ تورم به چیزی حدود ۴۳ درصد رسید.
ثروت مملکت صرف عدهی معدودی میشود
افقه تاکید کرد: در چنین شرایطی کاملا طبیعی است که انبوهی از مردم در کشور به زیر خط فقر ریزش کنند و در اینجاست که میتوانیم بگوییم این محرومیت فقط مربوط به استانهایی مثل خوزستان و سیستان و بلوچستان نیست اگرچه در آنجا به مراتب وضعیت بدتر است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در این وضعیت مقدار پولی هم که وارد کشور میشود به دلیل بیتدبیریها و بیکفایتیها سهم عدهی معدودی میشود که یا دسترسی به قدرت دارند و یا راه و چاههای دور زدن قوانین را بلد هستند و البته با چراغ سبز صاحبین قدرت درآمدهای کلان پیدا میکنند. طبق گزارشهای معتبر منتشر شده درآمد برخی از این ثروتمندان به اندازهی ثروتمندان مطرح دنیا است. این درحالیست که طبق محاسبات وزارت کار و رفاه اجتماعی ۶۰میلیون از ۸۰میلیون نفر از جمعیت ایران مشمول دریافت سبد حمایتی هستند؛ یعنی بیش از ۷ دهک در جامعه زیر خط فقر قرار دارند و این وضعیت حاصل همین سیاستهایی است که تا به امروز اجرا کردهایم.