فدراسیون صنایع غذایی و کشاورزی ایران
حمیدرضا مختاری – بنیانگذار باشگاه نوآفرینی توسکانو و مشاور وزیر، مجری طرح راه‌اندازی کسبوکارهای نوپا در بخش کشاورزی باور دارد که تفکر نوآفرینی در بخش کشاورزی نیازمند فاصله گرفتن از باورهای قومی ـ قبیله‌ای است.
وی در ادامه می‌گوید: استفاده از ظرفیت‌های اندیشه‌‌ای همه ایرانیان از جمله جامعه ایرانیان خارج از کشور، استفاده از ظرفیت‌های خارج از رشته کشاورزی بصورت مدل‌های چندرشته‌ای و میان ـ رشته‌ای در قالب مراکز نوآوری، باشگاه‌های نوآفرینی، شتابدهنده‌ها و صندوق‌های خطرپذیر خصوصی از جمله کارهایی است که اتفاقا کاندیدای محترم مقام وزارت به خوبی با آنها آشناست. دلیل اینکه وزرا نمی‌توانند این اندیشه‌ها را اجرایی کنند مدیران و مشاوران نزدیک به آنها هستند که معمولا فقط به مسائل فوری کشور و برگزاری نمایش‌های بزرگ می‌اندیشند. شجاعت تغییر از جمله توانایی‌های مهم وزیر جدید خواهد بود.
محسن نقاشی – دبیر فدراسیون تشکل‌های صنایع غذایی کشور درباره‌ی انتظارات صنایع غذایی از وزیر جدید کشاورزی بیان می‌دارد: وزرا مطمئن باشند که یکساعت جلسه با تشکل‌ها برابر با هزار ساعت جلسه مدیران داخلی هست چوند تشکل‌های تولیدی، عصاره تجربیات تولید هستند و حضور فیزیکی وزرا در مراکز تولیدی الزامی است و صرفا به گزارشات زیردستان خود اکتفا نکنند؛ کاری که رئیس جمهور شروع کرده‌اند و خود شخصا به مراکز بحران مراجعت می‌کنند اگر وزرا این دو مورد را انجام دهند، امید را به تولیدکنندگان هدیه خواهند داد و و شرایط، بهبود پیدا خواهد کرد.
سعیدرضا اصغری – معاون پژوهشی و مدیر گروه توسعه کشاورزی مرکز آموزش کشاورزی و منابع طبیعی رسول اکرم(ص) دامغان، بر دو مبحث مهم تغییر الگوی کشت و تعیین قیمت‌های تضمینی تاکید دارد، این استاد دانشگاه می‌گوید:
به نظر من، دو مبحث مهم در کشور باید مد نظر قرار می‌گرفتند که در طی این سال‌ها چندان مورد توجه نبودند و همتی از سوی مسئولین دیده نشده است.
اولین، تغییر الگوی کشت بر مبنای بحران آب است که سال‌هاست که در این خصوص شعار داده می‌شود اما هنوز در مناطق کم آب، کشت‌های پرآبی همچون ذرت، صیفی‌جات و … انجام می‌شود. کشاورزان با توجه به نیاز مالی و دیر بازده بودن ارقام جایگزین، در برابر تغییر الگو مقاومت می‌کنند. پیشنهاد کشت گیاهانی مانند گل محمدی، زرشک، زعفران و گیاهان دارویی با توجه به بازدهی در دراز مدت، با استقبال مواجه نمی‌شود و باید تسهیلات دراز مدت و یا بلاعوض پرداخت شود تا کشاورزان بتوانند دوران گذار از کشت مرسوم به کشت جدید را با حداقل مشکلات پشت سر بگذارند.
مشکل دوم، عدم تعیین قیمت‌های تضمینی برای محصولات سبد خانوار است. کشورهای مختلف سیستم یارانه متفاوتی را اعمال می‌کنند، اما تقریبا به صورت متفق القول، یارانه بخش کشاورزی از اهم برنامه‌های دولت‌هاست. با هدفمندکردن یارانه ها، در جهت خرید تضمینی محصولات اصلی سبد خانوار، می‌توان به یک الگوی ثابت کشت رسید و میزان سود حاصل از تمامی کشت‌های اصلی در یک دامنه معقول قرار می‌گیرد، در نتیجه از نوسانات سالانه‌ای که سال‌هاست در قیمت محصولات در طی سال‌های متوالی دیده می‌شود جلوگیری خواهد شد. این دو معضل به راحتی قابل اجرا نیست و نیاز به جراحی بزرگ، اما لازم در کشاورزی کشور است.
کسبوکارهای نوپا و استارتاپ‌های کشاورزی، از جمله مواردی هستند که می‌توانند رشد بسزایی را در تولید و فروش محصولات کشاورزی داشته باشند از این رو به سراغ آرش دهبان، بنیانگذار واجارو: بازار محلی آنلاین عرضه محصولات محلی کشاورزی رفتیم و در این مورد از وی، همین پرسش را داشته‌ایم، به نظر دهبان، با توجه به افزایش هزینه‌های پست جمهوری اسلامی ایران برای کالاهای عمومی ۴۰٪ و برای کالاهای بومی (استراتژیک) ۱۰۰٪ ، و تاثیر منفی آن بر روند فروش، کسب‌وکارها نیازمند ارائه تسهیلات در این مورد هستند همچنین تعیین تسهیلات جهت تبلیغات در صداوسیما و یا شبکه‌های مجازی زیر نظر صداوسیما و یا سازمان‌های تابعه؛ امکان تبلیغ در یک سری از بیلبوردهای زیر مجموعه استانداری ویا شهرداری در سطح شهر با قیمت مناسب (غیر از بیلبوردهایی که شهرداری به مناقصه می‌گذارد)؛ ارائه تسهیلات جهت انجام آزمایشات کنترل کیفیت و درجه‌بندی محصولات کشاورزی در آزمایشگاه های مجاز؛ ارائه تسهیلات در جهت شرکت در نمایشگاه‌های تخصصی حوزه کشاورزی بین‌المللی خارج از کشور و ارائه تسهیلات و یا فراهم کردن جلساتی با رایزن‌های صادراتی جهت صادرات محصولات کشاورزی از دیگر مواردی هستند که وی انتظار دارد وزیر جهاد کشاورزی مورد توجه قرار دهد.
