[box type=”shadow” align=”aligncenter” class=”” width=””]تا یکی دو هفته پیش بطور سنتی و مبتنی بر سابقه تاریخی تصور این بود مانع جدی پیش روی بالفعل شدن ظرفیتهای تجاری کشورها دسترسی به بازارها است. در این راستا دولتها سعی در حل مشکل از طریق اصلاح سیاستهای تجاری مانند کاهش تعرفه ها و اعمال سهمیه ها، حضور در موافقتنامه های ترجیحی و آزاد داشتند، اما حتی با وجود مشارکت در موافقتنامه ها جهت دسترسی به بازارها، بسیاری از کشورهای در حال توسعه قادر به رقابت در بازارهای جهانی نبودند، چرا که موانع پیشروی تجارت فراتر از تعرفه و موانع غیرتعرفه های بود. به عنوان مثال سیاستهای نادرست کالن اقتصادی مخل رقابت و ورود به بازارها؛ شرایط نامساعد عوامل تولید، خدمات زیرساختی و پشتیبانی، ناکارآمدی حمل و نقل و لجستیک همگی هزینه های تولید وتجارت را افزایش داده و موانع جدی تری برای تجارت هستند. ادبیات موانع شکلگیری رقابت پذیری تجاری باعث شد نهادهای بین المللی پا را فراتر از عوامل طرف تقاضا گذاشته و به عوامل طرف عرضه صادرات ( مرزی و درون مرزی )توجه جدیتری داشته باشند.[/box]
ماهیت چندوجهی رقابت پذیری تجاری مستلزم درک عمیق از طیف گستردهای از عواملی است که میتوانند آنرا کمک یا محدود نمایند. از آنجا که این عوامل اغلب درون زا هستند، بعید است رویکردی کلی به آن اصالحات مؤثر باشد. لذا یک رویکرد عمیق و جامع برای درک محدودیت ها و تأثیر آنها بر بخش تجارت ضروری است. بر این اساس در سند توسعه صادرات کشور سعی شده است در تحلیل وضع موجود و آسیب شناسی تجارت خارجی با رویکرد رقابت پذیری از الگوی آسیب شناسی رقابتپذیری تجاری بانک جهانی ۲۰۱۲ که هر دو طرف عوامل عرضه و تقاضای صادرات را بانگاه جامع مد نظر قرار داده، بهره گیری شود.
[button color=”green” size=”medium” link=”http://fafitc.ir/wp-content/uploads/2021/07/نقشه-راه-توسعه-صادرات،-سازمان-توسعه-تجارت،-کمیسیون-فاوا.pdf” icon=”” target=”false”]دانلود فایل پیوست[/button]
